07 January 2014

Editors’ Newspaper – Mozart’s Große Messe in c-Moll

[The conductor] George Petrou guaranteed the best vocal projection of the singers (Myrsini Margariti, Mary Ellen Nesi, Christos Kechris, Petros Magoulas) who performed a stylized, expressive, fascinating feast for the ears.

Yannis Svolos, Editors’ Newspaper

Μουσική που καίει από την Καμεράτα

Ο Γιώργος Πέτρου, υπερβαίνοντας τις κομψές, «ωραίες» προσεγγίσεις της «Συμφωνίας του Διός», αντιπρότεινε μια δυναμική, τραχιά ανάγνωση διαποτίζοντας διόλου αταίριαστα το αισιόδοξο αυτό έργο με το πνεύμα του κινήματος «Θύελλα κι ορμή»

Μια υπέροχη συναυλία με έργα Μότσαρτ -ίσως και την ωραιότερη και συναρπαστικότερη της χρονιάς!- έδωσε μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς η Καμεράτα υπό τον Γιώργο Πέτρου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (27/12/2013). Η βραδιά στην κατάμεστη αίθουσα ξεκίνησε σε ταιριαστά λαμπερούς και ευφρόσυνους τόνους με τη «Συμφωνία αρ. 41, του Διός». Υπερβαίνοντας το ύφος των συνήθως κομψών, ανάλαφρων, «ωραίων» προσεγγίσεων ο Πέτρου αντιπρότεινε μια δυναμική, τραχιά, άγρια ανάγνωση ιστορικής ερμηνευτικής, που διαπότισε διόλου αταίριαστα –μάλλον το αντίθετο θα λέγαμε!- το αισιόδοξο αυτό έργο με το φορτισμένο πνεύμα του κινήματος «Θύελλα κι ορμή». Ιλιγγιώδεις ταχύτητες, έμφαση στις γωνιώδεις διατυπώσεις της φραστικής, ανήμερη, επιθετική ορμή, στίξεις κοφτές γεμάτες υποβόσκουσα ένταση και βεβαίως ο οξύς, γεμάτος αντιθέσεις χροιάς ήχος των οργάνων εποχής με τα στριγκά χάλκινα και τα στεγνά ξύλινα πνευστά, όλα αυτά μαζί και το καθένα χωριστά δημιούργησαν μια ερμηνεία που έσφυζε από ζωντάνια.

Ακολούθησε η ημιτελής «Μεγάλη λειτουργία», KV 427, στην εκτέλεση της οποίας συμμετείχαν η Χορωδία των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων σε διδασκαλία Σταμάτη Μπερή και τέσσερις μονωδοί (Μυρσίνη Μαργαρίτη, Μαίρη-Ελεν Νέζη, Χρήστος Κεχρής, Πέτρος Μαγουλάς). Ο Πέτρου κατένειμε τις πάρτες των δύο υψιφώνων σε υψίφωνο και μεσόφωνο, εμπλουτίζοντας το ακρόαμα με ηδονικές ηχοχρωματικές αντιπαραθέσεις όταν οι δυο φωνές τραγουδούσαν μαζί («Domine Deus»). Η εκτέλεση εκτυλίχθηκε με όμοια λογική, η οποία επεκτάθηκε στην ένταξη/αξιοποίηση του ήχου της χορωδίας. Σβέλτη, εξωστρεφής διεύθυνση με υψηλές ταχύτητες, έντονες αντιθέσεις δυναμικής, τονισμένες αντιπαραθέσεις ορμητικών μερών «δράσης» και κατανυκτικών/λυρικών στιγμών, φροντίδα για την άριστη προβολή των τραγουδιστών απέδωσαν ένα στιλιζαρισμένα εκφραστικό, συναρπαστικό ακρόαμα. Εξαιρετικές ήσαν οι συνεισφορές των δύο τραγουδιστριών, καλά εστιασμένος, ακριβής, εύπλαστος και ισορροπημένος ο ήχος της χορωδίας.