Editors’ Newspaper – Hin und zurück

«Διδακτικών» προθέσεων, η βραδιά πρόσφερε ένα πυκνό, περιεκτικό, ενδιαφέρον ενσταντανέ του μουσικού μοντερνισμού στο ζόρικο γερμανόφωνο περιβάλλον των παραμονών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Συνοδευόμενη από την πιανίστρια Βίκυ Στυλιανού, η υψίφωνος Αρτεμις Μπόγρη απέδωσε ωραία και με αυτοπεποίθηση μια ποικίλη επιλογή, αγαπητών τραγουδιών (1925/42) του Κουρτ Βάιλ. Η βιολίστρια Στέλλα Τσάνη έπαιξε εξαιρετικά τον «Εβραϊκό χορό» για βιολί-πιάνο (1940) του Πάουλ Ντέσαου, ένα δύσκολο, παλλόμενο από ένταση, ερεθιστικά στριφνό κομμάτι φορτωμένο με βασανιστικά στρεβλωμένες μνήμες Κλέτσμερ. Ακολούθησε το σύντομο, νοσταλγικό «Νονέτο αρ. 1» για ενόργανο σύνολο (1939) του Χανς Αϊσλερ, σε μια εκτέλεση που ισορρόπησε αβίαστα τις καταβολές από τον Σένμπεργκ με το ρευστό συναίσθημα του κινηματογραφικού soundtrack.

Δεινός δεξιοτέχνης τρομπονίστας, ο Ρολάνδος Θεοδώρου δάμασε με άνεση τα απάνθρωπα δύσκολα, άκρως εξεζητημένα «Πέντε κομμάτια για τρομπόνι και πιάνο» (1967) του Ερνστ Κρζένεκ. Η βραδιά έκλεισε με τη μονόπρακτη όπερα «Εμπρός και πίσω» (1927) του Πάουλ Χίντεμιτ, που είχαμε δει παλαιότερα στην ΕΛΣ (2010). Το 20λεπτης διάρκειας έργο ερμήνευσαν ωραία η υψίφωνος Αρτεμις Μπόγρη, ο τενόρος Χρήστος Κεχρής και οι βαρύτονοι Βαγγέλης Μανιάτης και Σωτήρης Τριάντης.

Γιάννης Σβώλος