Athinorama – Hin und zurück
Last piece of the concert was the short opera “Hin und zurück” by P. Hindemith which had been presented five years ago at the Greek National Opera. This time, we appreciated a more precise musical arrangement as well as a well balanced musically and dramatically cast (Bogri, Kechris, Maniatis, Triantis, Kyriazis).
Ευτύχης Χωριατάκης, Αθηνόραμα
Οι εντυπωσιακές «Μεταμορφώσεις» του KYKLOS – «Μεγάλοι εξόριστοι» από Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής
Λίγες εβδομάδες νωρίτερα (12/5 ), το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, υπό τη διεύθυνση του ιδρυτή του Θόδωρου Αντωνίου, έδωσε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συναυλία, αρθρωμένη γύρω από έργα των «μεγάλων εξορίστων» του Γ’ Ράϊχ. Πέρα από την εβραϊκή καταγωγή των περισσοτέρων συνθετών, ήταν η συμμετοχή τους στη -χαρακτηρισμένη από τους ναζί ως «εκφυλισμένη τέχνη»- μουσική πρωτοπορία της εποχής του μεσοπολέμου, που ουσιαστικά επέβαλε τη σωτήρια φυγή τους στην Αμερική.
Η διδακτικού χαρακτήρα συναυλία περιελάμβανε έργα μουσικής δωματίου και φωνητικά έργα. Οι ερμηνείες των πρώτων σίγουρα ικανοποίησαν περισσότερο. Τον απαιτητικό «Εβραϊκό χορό» του Ντέσσαου, μία μουσική ανάμνηση των καταβολών του συνθέτη, ερμήνευσε με στιβαρό ήχο, ρωμαλέα φραστική και αμείωτη ένταση η βιολίστρια Στέλλα Τσάνη, συνοδευόμενη στο πιάνο από την Βίκυ Στυλιανού. Και το επόμενο έργο γράφηκε στην Αμερική από τον Άϊζλερ, άλλον ένα συνθέτη, ο οποίος εγκαταστάθηκε μεταπολεμικά -όπως και ο Ντέσσαου- στην πάλαι ποτέ Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας.
Το σύντομο «Νονέτο αρ. 1» για ενόργανο σύνολο (έγχορδα, ξύλινα και χάλκινα πνευστά ) συνδύασε επιτυχημένα τις επιρροές από το στυλ του Σαίνμπεργκ με την αφηγηματική ρευστότητα της κινηματογραφικής μουσικής. Την αναμφίβολα κορυφαία στιγμή της βραδιάς χάρισε ο τρομπονίστας Ανδρέας-Ρολάνδος Θεοδώρου, αποδίδοντας με συναρπαστική δεξιοτεχνία τα «5 κομμάτια για τρομπόνι και πιάνο» του Αυστριακού Κρ(ζ )ένεκ. Το μοναδικό έργο του προγράμματος που δημιουργήθηκε μετά τον πόλεμο αποτέλεσε πραγματική -ενίοτε εξεζητημένη- άσκηση πάνω στα ηχοχρώματα και τις τεχνικές του οργάνου, το οποίο ουκ ολίγες φορές …διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη! Σε απόλυτη εγρήγορση η συνοδεία της Στυλιανού, η οποία εκλήθη να παίξει ακόμη και «μέσα» στο πιάνο…
Η φωνή είχε την τιμητική της στην έναρξη και το κλείσιμο του προγράμματος. Αρχικά, η υψίφωνος (πλέον; ) Άρτεμις Μπόγρη ερμήνευσε μια σειρά από «Άγνωστα τραγούδια» του Βάϊλ. Παρά τη μουσικότητα και την προσπάθεια για προσεγμένη εκφορά των ποιητικών στίχων (σε τρεις γλώσσες ), οι ερμηνείες έπασχαν από μια κάποια οπερατική υπερβολή και ανεπαρκή νοηματοδότηση του αδόμενου λόγου, ενώ και η αδρή πιανιστική συνοδεία της Στυλιανού ελάχιστα βοήθησε. Η εκφραστικότητα των -συχνά εξπρεσιονιστικών- τραγουδιών αυτών μεταδίδεται πρωτίστως μέσα από σωστά ζυγιασμένες δόσεις θεατρικότητας, κάτι ουδόλως απλό…
Το φινάλε κάλυψε η μόλις 12λεπτη όπερα «Εμπρός και πίσω» του Χίντεμιτ, που είχε παρουσιασθεί σκηνικά προ 5ετίας στη Λυρική. Στην τωρινή παρουσίαση εκτιμήθηκαν τόσο η ακριβέστερη απόδοση της ενορχήστρωσης όσο και η μουσικοδραματικά ισορροπημένη διανομή (Μπόγρη, Κεχρής, Μανιάτης, Τριάντης, Κυριαζής ).
Ευτύχης Χωριατάκης
Πηγή: www.athinorama.gr
26/06/2015